Blog
Wij delen onze ervaringen met u.
Lees hoe Angelique u kan bijstaan ook na de uitvaart. In deze blogpost behandel ik verschillende aspecten bij verlies en rouwbegeleiding.
Opa is dement en nu is oma dood. 'Vertellen we opa dat oma dood is?' 'Laten we opa afscheid nemen?' Nemen we opa mee naar de uitvaart? Het zijn de vragen die mij regelmatig gesteld worden tijdens het regelgesprek van een uitvaart. Iemand met dementie staat vaak al buiten de maatschappij. Hoe mooi is het om hem of haar zo lang mogelijk mee te laten doen aan de samenleving. Zelfs als ze er weinig meer van mee krijgen, is de kans op een persoonlijk afscheid zo waardevol. Niet altijd, maar vaak wel kunnen nabestaanden met dementie op een liefdevolle manier betrokken worden bij de uitvaart van een overledene. Soms lukt het maar bij een klein stukje van het proces. Als ze willen kunnen bijv. een mooie foto of bloemen uit te zoeken. Het verlies van een partner is al erg, geen afscheid nemen maakt het erger. Het geeft rust als je afscheid van een dierbare kunt nemen. Want wanneer iedereen betrokken wordt, zal het afscheid nog waardevoller worden. Na een leven lang samen te zijn geweest, is het waardevol dat ook het afscheid samen kan worden genomen. Een troost voor de nabestaanden met dementie en hun directe familie.
Wat is natuurbegraven? Als u kiest voor natuurbegraven, kiest u voor een blijvende rustplek. Het graf gaat op in de natuur. Op deze manier verbinden we mens en natuur voor altijd; met respect voor de overledenen én respect voor de natuur en het milieu. Daarom maken steeds meer mensen de keuze voor een natuurbegraafplaats. Bij de belangrijkste doelstellingen van een natuurbegraafplaats horen de ontwikkeling van nieuwe natuur en het behoud en ondersteunen van de oorspronkelijke flora en fauna. Met een natuurgraf draagt u dan ook direct bij aan het in stand houden van natuur voor toekomstige generaties. Uw naaste wordt hier in harmonie met de natuur begraven. We dragen zorg voor het milieu en willen deze dan ook zo min mogelijk belasten. De natuurbegraafplaats past binnen het bestaande natuur- en bosbeheer. Ook de kleding van overledene, een lijkwade, kist, baar, urn of mand zijn om deze reden van natuurlijk afbreekbaar materiaal gemaakt. Grafaanduidingen en gedenktekens zijn naar wens aanwezig in de vorm van een boomschijf met inscriptie. Een laatste rustplaats op natuurbegraafplaats is voor iedereen, ongeacht geloof of afkomst. De graven krijgen alle ruimte. Een graf wordt niet geruimd, het grafrecht is blijvend. Afscheid nemen van een dierbare gebeurt hier in verbondenheid met de natuur. De stilte, de verandering van de seizoenen, zoals de bladeren die in de herfst vallen, ze dragen bij aan dit afscheid. Maar ook het nieuwe leven, het groeien en bloeien is onderdeel van deze verbondenheid. De ceremonie en de gedenkplaats geven ruimte aan rouw, aan verdriet en het laatste afscheid.
Hoe goed je intenties ook zijn, je spaart je kind niet door het overal van weg te houden. Kinderen hebben hele lange voelsprieten en voelen dat er iets gaande is. Je kind voelt jouw verdriet. Het gaat op zijn/haar beurt jou ook willen sparen en zich op de achtergrond houden. Want mama of papa zijn verdrietig, dus ik ga even braaf zijn. Zo ontstaat er een ‘muur van liefde’. Door deze – goedbedoelde – muur gaan kinderen zelf fantaseren en riskeer je dat ze hier met het ouder worden in vastlopen. Als je merkt dat je dochter of zoon het moeilijk heeft bij het het verlies van oma, opa, papa, … vertel het mij eens…Ik geef je voldoende informatie en werkmateriaal mee. Samen zoeken we naar een gepaste manier om je kind te betrekken bij de uitvaart. Het verdriet van je kind en zijn/haar toekomst is immers veel te kostbaar. Gemis raakt jong en oud.
